Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników Centrum jest działanie dla dobra dziecka. Pracownicy placówki traktują dzieci z szacunkiem, uwzględniając wszystkie ich prawa oraz potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracowników Centrum jakiejkolwiek formy przemocy wobec dziecka. Pracownicy, stażyści, wolontariusze, praktykanci zobowiązani są do realizacji wyżej wymienionych celów zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem oraz przepisami wewnętrznymi placówki.

Rozdział I

Objaśnienie terminów

§ 1

1. Pracownikiem placówki jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia oraz stażyści, wolontariusze, praktykanci.
2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
3. Wychowankiem jest każda osoba do ukończenia 21 roku życia i korzystająca
z oferty Centrum.
4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji i stanowieniu
o dziecku w szczególności jego przedstawiciel ustawowy (rodzic/opiekun prawny).
5. Zgoda opiekuna dziecka oznacza zgodę, co najmniej jednego z opiekunów dziecka. Gdy brak jest porozumienia między opiekunami dziecka, należy poinformować ich o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
6. Krzywdzenie dziecka – należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, a także zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie przez opiekunów.
7. Krzywdzeniem jest:
a. Przemoc fizyczna – jest to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
b. Przemoc psychiczna/emocjonalna – to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań, którym nie jest ono w stanie sprostać.
c. Wykorzystywanie seksualne – to angażowanie dziecka (do 15 roku życia) w aktywność seksualną przez osobę dorosłą, nastolatka, dziecko. Sprawca ma przewagę wiekową, fizyczną lub intelektualną nad swoją ofiarą. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowania bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm).
d. Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych
i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna prawnego, niezapewnienie mu odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak dozoru nad wypełnianiem obowiązku szkolnego.
7. Osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w sieci w Centrum – to pracownik wyznaczony przez dyrektora Centrum, który sprawuje nadzór nad korzystaniem
z Internetu na terenie placówki przez dzieci oraz odpowiada za bezpieczeństwo dzieci w Internecie.
8. Osobą odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem jest wyznaczony przez dyrektora Centrum pracownik, sprawujący nadzór nad jej realizacją w placówce. Osoba ta jest zobowiązania do informowania dyrektora Centrum o każdej sytuacji krzywdzenia dziecka.
9. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Rozdział II
Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 2

1. Pracownicy placówki posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, pracownicy placówki podejmują przede wszystkim działania w oparciu o „Standardy i procedury postępowania w sytuacjach zagrożeń” dostępne dla wszystkich w każdej placówce Centrum, które aktualnie obowiązują, a także odbywają rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka poprzez obserwacje, rozmowy z dzieckiem, rodzicami, innymi pracownikami oraz instytucjami wspomagającymi ochronę dziecka.

Rozdział III
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

§ 3

1. W przypadku uzyskania przez pracownika Centrum informacji, że dziecko jest krzywdzone, ma on obowiązek przekazania informacji o podejrzeniu krzywdzenia pedagogowi lub w jego zastępstwie psychologowi, który sporządza notatkę służbową, w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1) w dniu uzyskania informacji. O zaistniałej sytuacji zostaje także powiadomiona osoba odpowiedzialna za politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
2. Pedagog lub w jego zastępstwie psycholog w ciągu 3 dni od sporządzenia notatki wzywa rodziców (opiekunów) dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa oraz informuje ich o tym fakcie.
3. W trakcie przeprowadzania rozmowy z opiekunami, jeżeli dziecko przebywa
w placówce, ma ono zapewnioną opiekę ze strony innych pracowników.
4. W ciągu 7 dni od spotkania z opiekunami, wychowawca, pedagog, psycholog oraz inny pracownik pracujący z dzieckiem na podstawie analizy zgromadzonej dokumentacji i bieżących informacji wspólnie sporządzają plan pomocy dziecku, który uwzględnia opis wsparcia, jakie Centrum może zaoferować dziecku przy współpracy z innymi instytucjami. Opracowują również działania pomocowe dla opiekunów niekrzywdzących, przedstawiają listę kontaktów do instytucji pomocowych. (zał. Nr 2)
5. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka pracownicy Centrum monitorują sytuację rodzinną poprzez:
a. wizytę domową w ciągu 7 dni od spotkania z opiekunami w placówce (pedagog lub psycholog oraz pracownik socjalny Centrum),
b. cotygodniowe spotkania (przez okres jednego miesiąca) pracowników Centrum (przydzielonych do danej rodziny) z opiekunami w placówce w celu sprawdzenia realizacji działań pomocowych. Po tym okresie modyfikacja działań pomocowych dla opiekunów według potrzeb.
6. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka pracownicy Centrum kontaktują się również ze szkołą, kuratorem, pracownikiem socjalnym MOPS-u, asystentem rodziny (w zależności od sytuacji prawnej rodziny), informując o zaistniałej sytuacji.
7. W przypadku, gdy pracownicy Centrum (wychowawca, pedagog, psycholog) podejrzewają, że zagrożone jest dobro dziecka, mają obowiązek zawiadomić pisemnie Sąd Rodzinny, właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka.

§ 4

1. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia dziecka, pracownicy Centrum (którzy pracują z dzieckiem w momencie zaistnienia sytuacji) są zobowiązani do wezwania policji. Z podjętych działań, sporządzają notatkę służbową w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1). Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. rozmowa z rodzicami dziecka, opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.
2. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa, pracownicy Centrum (wychowawca, psycholog, pedagog) powiadamiają policję lub prokuraturę, właściwe ze względu na miejsce popełnienia przestępstwa. Z podjętych działań, sporządzają notatkę służbową w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1). Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. rozmowa z rodzicami dziecka, opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.

§ 5

1. Kartę interwencji załącza się do akt osobowych dziecka.
2. Wszyscy pracownicy placówki i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane zgodnie z prawem uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

§ 6

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony rodzica/opiekuna prawnego.

1. W sytuacji, gdy rodzic przychodzi po dziecko do Centrum pod wpływem alkoholu obowiązują następujące zasady:
– dziecko nie zostaje przekazane nietrzeźwemu opiekunowi.
– Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem może wydać dziecko wyłącznie trzeźwemu rodzicowi lub trzeźwej osobie dorosłej pisemnie upoważnionej przez rodzica/opiekuna prawnego do odbioru dziecka.
– Jeżeli nie ma osoby trzeźwej, która przyjdzie po dziecko, wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem (w miarę możliwości w obecności dwóch osób) powiadamia telefonicznie o zaistniałej sytuacji policję.
– Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem czeka z dzieckiem w Centrum do czasu przyjazdu funkcjonariusza policji.
2. W przypadku podejrzenia problemu alkoholowego w rodzinie wychowanka pracownicy Centrum podejmują następujące działania:
– pedagog lub psycholog wzywa rodzicami/opiekuna prawnego na rozmowę informując o podejrzeniu występowania problemu alkoholowego, rozmowa wspierająca i motywująca do podjęcia działań,
– pedagog lub psycholog proponuje rodzicowi wizyty w specjalistycznej placówce dla osób z problemem alkoholowym (w sytuacji potwierdzenia problemu),
– organizowanie cotygodniowych spotkań kontrolnych o charakterze edukacyjnym i wspierającym dla rodzica z problemem, będących formą wsparcia, w zmaganiach z uzależnieniem (wychowawca, psycholog, pedagog, pracownik socjalny Centrum),
– w sytuacji, kiedy w rodzinie jest nadzór kuratora, opieka asystenta rodziny lub pracownika MOPS-u – pracownik Centrum (wychowawca, pedagog lub psycholog) informuje go o zaistniałej sytuacji,
– w przypadku braku poprawy sytuacji (rodzic nadal nadużywa alkoholu lub nie wywiązuje się z ustaleń), pedagog wnioskuje do sądu o wgląd
w sytuację dziecka.

3. W przypadku, gdy rodzic nie przychodzi po dziecko, nie odbiera telefonu, Centrum podejmuje następujące działania:
– pracownicy Centrum próbują skontaktować się z osobami pisemnie upoważnionymi przez rodziców/opiekunów prawnych do odebrania dziecka,
– jeśli nie ma kontaktu z żadną upoważnioną osobą do odebrania dziecka z Centrum pracownik powiadania policję i czeka z dzieckiem na ich przyjazd,
– pracownicy Centrum sporządzają notatkę z zaistniałej sytuacji, którą dołączają do dokumentacji dziecka.
4. W przypadku, gdy rodzic nie zaspokaja podstawowych potrzeb dziecka
(np. dziecko jest głodne, nieprzestrzeganie higieny osobistej, brak właściwej opieki zdrowotnej itp.), Centrum podejmuje następujące działania:
– rozmowa wychowawcy, psychologa lub pedagoga z rodzicem, znalezienie przyczyny zaniedbania i próba znalezienia wspólnie rozwiązania.
– w razie potrzeby wsparcie materialne i/lub rzeczowe ze strony Centrum.
– zaproponowanie zgłoszenia się do organizacji pomocowej np. MOPS.
– kontrolowanie postępów co dwa tygodnie poprzez spotkania wychowawcy, psychologa lub pedagoga z rodzicem.
– jeśli rodzic po trzech spotkaniach nadal nie wywiązuje się ze wspólnie ustalonych zadań, pedagog wystosowuje pismo do sądu o wgląd w sytuację dziecka.
5. W przypadku, gdy pracownik Centrum podejrzewa wykorzystanie seksualne dziecka lub inne przestępstwa na szkodę dziecka, Centrum podejmuje następujące działania:
– konsultacja sytuacji dziecka w zespole pracowników.
– rozmowa z dzieckiem w obecności wychowawcy i psychologa.
– zorganizowanie spotkania z opiekunem niekrzywdzącym.
– konsultacja z innymi instytucjami opiekującym się dzieckiem (szkoła, inne).
– złożenie do prokuratury zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wyjaśnień na policji, sporządzenie wniosku do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka (w sytuacji, kiedy sprawcą jest ktoś z rodziny).
– sporządzenie notatki służbowej z zaistniałej sytuacji i dołączenie jej do dokumentacji dziecka.
6. W sytuacji, gdy rodzic jest agresywny w stosunku do dziecka, Centrum podejmuje następujące działania:
– Konsultacja sytuacji dziecka w zespole pracowników do dwóch dni po zgłoszeniu sytuacji.
– Rozmowa z dzieckiem w obecności wychowawcy i psychologa.
– Zorganizowanie spotkania z opiekunem niekrzywdzącym z informacją
o podejmowanych przez Centrum krokach w ciągu dwóch dni – ustalenie wytycznych wraz z rodzicem dotyczących monitoringu sytuacji.
– Konsultacja z innymi instytucjami, opiekującym się dzieckiem (szkoła, kurator).
– W sytuacji potwierdzenia przemocy lub w sytuacji braku współpracy lub
w sytuacji braku zmiany zachowania: nawiązanie kontaktu z instytucjami realizującymi Niebieską Kartę, wniosek do sądu rodzinnego o wgląd
w sytuację dziecka.
– Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.

§ 7

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony pracownika Centrum

1. Każda osoba, która uzyska informacje o sytuacji, gdy pracownik Centrum podejmuje negatywne zachowania wobec dziecka na obowiązek podjąć następujące działania:
– zgłasza dyrekcji Centrum o zaistniałej sytuacji.
– dyrektor Centrum przeprowadza rozmowę z pracownikiem podejrzewanym o podejmowanie negatywnych zachowań wobec dziecka, ustala kontrakt zawierający działania eliminujące nieodpowiednie zachowania oraz konsekwencje, jakie zostaną podjęte w przypadku braku zmiany zachowania pracownika wynikające z Kodeksu Pracy.
– równolegle psycholog lub pedagog przeprowadza rozmowę z dzieckiem – ofiarą krzywdzenia ze strony pracownika oraz jego rodzicami/opiekunami informując o zaistniałej sytuacji a także ustala plan pomocy dziecku, z uwzględnieniem roli opiekunów w procesie wsparcia.
– w sytuacji podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez pracownika Centrum każda osoba ma obowiązek powiadomić Dyrektora Centrum o zdarzeniu. Dyrektor składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez pracownika oraz informuje tegoż pracownika o obowiązku złożenia takiego zawiadomienia. W momencie braku poprawy ze strony pracownika podejrzanego o popełnienie przestępstwa na szkodę dziecka Dyrektor podejmuje wobec niego działania wynikające z Kodeksu Pracy.

§ 8

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony rówieśników

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka w placówce przez rówieśników, osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka zgłasza problem do wychowawcy grupy, pedagoga lub psychologa.
2. Pracownicy Centrum przeprowadzają dokładną rozmowę z pokrzywdzonym dzieckiem oraz osobą oskarżoną o krzywdzenie.
3. Po przeprowadzeniu takich rozmów wychowawca grupy, pedagog lub psycholog opracowują plan pomocy dziecku – ofierze, dziecku- sprawcy, aby wyeliminować zachowania niepożądane.
4. Plan pomocowy powinien być przedstawiony i szczegółowo omówiony
z zainteresowanymi czyli dziećmi (ofiarą i sprawcą) oraz ich rodzicami.
5. Interwencja następuje w możliwie jak najszybszym czasie, nie później niż 2 dni od zdarzenia. Wychowawca grupy, pedagog lub psycholog sporządzają notatkę służbową w formie karty interwencji (zał. Nr 1).
6. W trakcie wdrażania planu pomocy dziecka – ofiary i dziecka-sprawcy zostają także przeprowadzone warsztaty dotyczące przemocy i radzenia sobie z przemocą w grupie wychowawczej do której oboje należą.
7. Po zrealizowaniu planu pomocy następuje analiza zachowania i sytuacji dziecka-ofiary i dziecka – sprawcy. Jeśli sytuacja nie poprawiła się i dziecko sprawca nadal stosuje przemoc pedagog lub psycholog wysyłają pismo do sądu rodzinnego z prośbą o wgląd w sytuację dziecka i rodziny.
8. W razie konieczności plan pomocy jest weryfikowany i dostosowany do nowej sytuacji dziecka.
9. W przypadkach popełnienia czynu karalnego/zabronionego przez dziecko w przedziale wiekowym od 13 lat włącznie do 17 lat włącznie, obok wyżej opisanej procedury, pedagog lub psycholog informuje o problemie dyrektora placówki, który zawiadamia policję lub sąd rodzinny o zaistniałej sytuacji.
10. W przypadkach popełnienia czynu karalnego/zabronionego przez dziecko w wieku 17 lat i więcej, obok wyżej opisanej procedury, pedagog lub psycholog informuje o problemie dyrektora placówki, który składa zawiadomienie do prokuratury lub na policję.
11. Poszczególne przypadki krzywdzenia dzieci przez rówieśników rozwiązywane są w oparciu o opracowane w Centrum ”Standardy i Procedury Postępowania
w Sytuacjach Zagrożeń “ (załącznik do zarządzenia Dyrektora Centrum Rozwoju i Aktywności Dzieci i Młodzieży we Wrocławiu z dnia 02.01.2016).

§ 9

1. Działania prewencyjne.

a. Aby zapobiec kradzieżom wychowankowie mogą przed zajęciami pozostawić /zabezpieczyć cenne przedmioty np. portfele z pieniędzmi, telefony komórkowe, tablety itp. na przechowanie wychowawcom (np. w pokoju wychowawców).
b. Podczas przyjęcia dziecka do Centrum rodzice, opiekunowie prawni są zobowiązani do podpisania oświadczeń dotyczących informacji o tym, że pracownicy Centrum nie ponoszą odpowiedzialności za skradzione cenne rzeczy w Centrum, niepozostawione u wychowawcy.

2. Kradzież mienia wychowanka
a. Rozmowa wychowawcy grupy z wychowankami o zaistniałej kradzieży w Filii.
b. Poinformowanie rodzica poszkodowanego dziecka o zaistniałej kradzieży
w placówce.
c. Przekazanie informacji o zgłoszeniu kradzieży na policji.

3. Wychowanek przynosi do Filii nóż, inne niebezpieczne narzędzia
a. Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem, najlepiej w obecności innej osoby dorosłej, zabezpiecza niebezpieczne przedmioty.
b. Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem informuje rodzica o zaistniałej sytuacji i prosi o odebranie niebezpiecznych narzędzi.
c. W przypadku gdy wychowanek nie chce dobrowolnie oddać niebezpiecznego narzędzia, wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem dzwoni na policję informując, iż dziecko stwarza zagrożenie. Następnie dzwoni do rodzica, by przyszedł do placówki i odebrał niebezpieczne narzędzia.
d. Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem sporządza notatkę służbową oraz dokonuje wpisu do dokumentacji dziecka.

4. Bezpieczeństwo dziecka po wyjściu z Filii Centrum może być zagrożone
a. Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem dzwoni do rodzica/opiekuna, informując o zaistniałej sytuacji i prosi
o odebranie dziecka.
b. Jeżeli rodzic/opiekun nie jest w stanie odebrać dziecka, wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem odprowadza dziecko do domu.
c. Jeżeli osoby zastraszające stwarzają realne zagrożenie dla życia i zdrowia podopiecznego i pracownika, wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem wykonuje telefon na policję w celu zgłoszenia zagrożenia.
d. Wychowawca lub inny pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem sporządza notatkę służbową i informuje dyrekcję placówki o zaistniałym zdarzeniu.

Rozdział IV
Zasady bezpiecznych relacji personel placówki – dziecko

§ 10

1. Zasady bezpiecznych relacji z dzieckiem określają, jakie zachowania i praktyki są dopuszczalne, a jakie niedozwolone w pracy z dziećmi. Dotyczy to wszystkich pracowników placówki.
2. Zasady bezpiecznych relacji są dostosowane do funkcjonowania placówki
i opisują obszary: opiekuńczo-higieniczny, wychowawczo-społeczny oraz emocjonalny.

§ 11

Czynności opiekuńczo-higieniczne

1. Czynności te mają służyć opiece, zdrowiu i higienie osobistej, np. zmiana odzieży, pomoc przy myciu się dziecka, kontrola czystości rąk, głowy, przygotowanie dziecka do wyjścia poza placówkę, np. pomoc przy ubieraniu, wiązanie butów itp.
2. Uwagi dotyczące zaniedbań higienicznych, np. brudne ręce, nieprzyjemny zapach, wszawica, powinny wiązać się z dyskrecją i nie narażaniem dziecka na ekspozycję na tle grupy.
3. Niedozwolone są zachowania obcesowe, naruszające prywatność i intymność.
4. Aktywność pracownika powinna być poprzedzona zgodą wychowanka, a jej zasadność powinna być uzależniona od stopnia samodzielności dziecka
i wcześniej z nim omówiona. W sytuacjach wątpliwych czynności opiekuńczo – higieniczne powinny odbywać się w obecności pracowników, przy których dziecko czuje się bezpiecznie.
5. Opieka w sytuacjach wyjazdowych, np. wycieczki, wakacje, odbywa się wg. obowiązujących zasad BHP i przepisów prawa oraz wszystkich zasad bezpiecznych relacji personelu placówki z dzieckiem.
6. Pracownicy w trakcie wyjazdów wyposażeni są w telefon służbowy, którego numer podają rodzicom i wychowankom, w celu lepszej komunikacji
i bezpieczeństwa.
7. Bezpośredni kontakt fizyczny dopuszczalny jest w zakresie działań przedmedycznych (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy), zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.).

§ 12

Obszar wychowawczo – społeczny

1. Dzieci i młodzież powinna być traktowana w sposób równy, sprawiedliwy,
z poszanowaniem potrzeb każdego z wychowanków.
2. Zadania powinny być przydzielane zgodnie z ustalonymi zasadami, w sposób odpowiedni do wieku dzieci.
3. Dzieci traktowane są sprawiedliwie, bez faworyzowania żadnego z podopiecznych poprzez nagrody czy przywileje lub nieuzasadnione zwalnianie z wykonywania obowiązków.
4. Kontakty telefoniczne, online oraz spotkania poza placówką pracownika
z wychowankiem służyć powinny tylko celom interwencyjnym oraz opiekuńczo-wychowawczym w sytuacjach kryzysowych i trudnych. Kontakty te powinny być dokumentowane, omawiane na zespole wychowawczym, odbywać się w miarę możliwości z wykorzystaniem sprzętu służbowego (telefon służbowy).
5. Niedopuszczalne są kontakty online w celu utrzymywania towarzyskich relacjiz podopiecznymi.
6. W sytuacjach, gdy wychowanek łamie ustalone normy i granice, zachowuje się
w sposób nieodpowiedni do sytuacji i miejsca, odwołujemy się do zasad pracy grupy. Używamy komunikacji interpersonalnej, komunikatów typu “ja”, informujących o tym, iż postawa dziecka jest niewłaściwa. W stosunku do dziecka łamiącego zasady, stosujemy konsekwencje, nie używamy kar, np., gdy wychowanek zrobi nieporządek w placówce, konsekwencją może być sprzątanie; w sytuacji zachowań niekoleżeńskich – odizolowanie od rówieśników. Pamiętamy, by konsekwencja była adekwatna do przewinienia.
7. Interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym są dopuszczalne w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia, dotyczących konfliktów pomiędzy podopiecznymi: rozdzielenie zwaśnionych, przytrzymanie, obezwładnienie itp. oraz w innych niebezpiecznych sytuacjach, np. napaść, agresja ze strony osób trzecich.

§ 13

Sfera emocjonalna

1. Pracownicy dbają o potrzeby emocjonalne dzieci, zapewniając potrzebę bezpieczeństwa, wsparcia emocjonalnego, przy jednoczesnym dbaniu
o bezpieczeństwo w zakresie bezpośredniego kontaktu fizycznego, np. potrzeby dziecka w zakresie przytulania się do osoby dorosłej, siadanie na kolanach – wskazane jest, by odbywało się w towarzystwie innych osób – np. specjalistów, wychowawców.
2. Pracownicy dbają o samoocenę dziecka, poprzez pozytywne komunikaty, serdeczność, zainteresowanie, przy jednoczesnym unikaniu działań obniżających poczucie własnej wartości, takich, jak negatywne ocenianie czy wzbudzanie mało wartościowego obrazu siebie.
3. Pracownicy reagują na potrzeby emocjonalne wychowanka, sytuacje trudne, nieradzenie sobie z uczuciami poprzez: zainteresowanie, rozmowy, wsparcie, kierowanie do specjalisty itp.

§ 14

Niedopuszczalne zachowania pracownika wobec wychowanka

1. Do zachowań niedopuszczalnych pracownika względem wychowanka zaliczamy:
a. Zachowania noszące znamiona przemocy fizycznej, np. popychanie, uderzanie, wykręcanie rąk, szarpanie, kopanie, kary fizyczne, uniemożliwianie realizacji podstawowych potrzeb fizjologicznych, zadania nieadekwatne do możliwości dziecka itp.
b. Erotyzowanie relacji – flirt, dwuznaczne żarty, wyzywające spojrzenia itp., seksualizacja relacji – intencjonalne seksualnie zachowania (dotyk, czynności seksualne).
c. Wzbudzanie w dziecku poczucia zagrożenia, np. wyzwiska, krzyk, groźby.
d. Wrogie lub wulgarne akcenty w zakresie komunikacji werbalnej, złośliwość, ironia, upokarzanie, ośmieszanie, publiczne wyszydzanie.
e. Brak reakcji w sytuacjach trudnych, zagrażających dziecku oraz lekceważenie potrzeb psychicznych wychowanka.

Rozdział V
Zasady ochrony danych osobowych dziecka

§ 15

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych
w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679
z 27.04.2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.Urz. UE L 119, s. 1) – dalej RODO
2. Pracownik Centrum ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów prawa.
4. Pracownik Centrum jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka i udostępniania tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego, powołanego w trybie ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy
w rodzinie.

§ 16

1. Pracownik placówki nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi. Pracownik Centrum nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji
o dziecku ani jego rodzicach/opiekunach.
2. Pracownik Centrum nie może udzielać informacji dotyczących sprawy dziecka lub jego rodziców/opiekunów mediom, nawet wówczas, gdy jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.
3. Pracownik placówki, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może wypowiedzieć się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna – po wyrażeniu pisemnej zgody przez opiekuna dziecka.
4. W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane pomieszczenia Centrum. Decyzję w sprawie udostępnienia pomieszczenia podejmuje Dyrektor Centrum. Wybrane pomieszczenie Centrum, w celu realizacji materiału medialnego, jest utrwalane w taki sposób, by uniemożliwić filmowanie przebywających tam dzieci i innych osób.

§ 17

1. Pracownik placówki może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.

Rozdział VI
Zasady ochrony wizerunku dziecka

§ 18

1. Centrum, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
2. Pracownikowi Centrum nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna dziecka.
3. W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka, pracownik placówki może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
4. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, np. zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, bez wyraźnego oznakowania (opisu) identyfikującego konkretne dziecko, zgoda opiekunów na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
5. Upublicznienie przez pracownika placówki wizerunku dziecka utrwalonego
w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.
6. Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy dziecko oraz opiekuna poinformować o tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek
i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że umieszczony zostanie na stronie www.iskierkawroc.pl w celach promocyjnych).

§ 19

Podstawowe wytyczne dotyczące utrwalania wizerunku dziecka (zdjęcia, filmy)

1. Przy utrwalaniu wizerunku dzieci należy przestrzegać następujących zasad:
a. Wszystkie dzieci muszą być ubrane.
b. Zarejestrowane obrazy powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać grupy dzieci, a nie pojedyncze osoby. W miarę możliwości należy wykorzystywać obrazy pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców i dziewczęta, dzieci
w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności
i reprezentujące różne grupy etniczne.
c. Należy upewnić się, że fotograf lub osoba filmująca nie spędza czasu
z dziećmi, ani nie ma do nich dostępu bez nadzoru.
d. Wszelkie podejrzenia i problemy dotyczące nieodpowiednich wizerunków dzieci należy zgłaszać i rejestrować, podobnie jak inne niepokojące sygnały, dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

§ 20

Podstawowe wytyczne dotyczące publikowania wizerunków dzieci

1. Przy publikowaniu wizerunku dzieci należy przestrzegać następujących zasad:
a. Używaj tylko imion dzieci; nie ujawniaj zbyt wielu szczegółów dotyczących dzieci np. ich miejsca zamieszkania czy zainteresowań.
b. Zapytaj dziecko o zgodę na wykorzystanie jego wizerunku.
c. Zawsze poproś o zgodę rodziców/opiekunów dziecka i poinformuj wszystkich zainteresowanych o tym, gdzie i w jaki sposób zamierzasz wykorzystać wizerunek dziecka.
d. Poproś specjalistów o radę w sprawie zamieszczenia obrazów dzieci na stronie internetowej – zarezerwuj czas na obróbkę zdjęć przed zamieszczeniem ich na stronie internetowej. Jeśli filmy wideo pochodzą
z serwera Twojej placówki, to materiał ten może być pobierany, dlatego zaleca się korzystanie z niezależnego serwera.
(Na podstawie wytycznych Departamentu Ochrony Dzieci EFA, dotyczących wykorzystywania wizerunków dzieci poniżej osiemnastego roku życia, www.thefa.com)

Rozdział VII
Zasady dostępu dzieci do INTERNETU

§ 21

1. Na terenie Filii Centrum są jasno ustalone zasady korzystania z sieci oraz czas, który podopieczni mogą spędzać przy komputerach, telefonach
i konsolach.
2. Placówka zapewniając wychowankom dostęp do Internetu, jest zobowiązana podejmować działania zabezpieczające uczniów przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju,
w szczególności zainstalować i aktualizować oprogramowanie zabezpieczające.
3. Wychowankowie mogą pobierać pliki tylko pod nadzorem wychowawcy.
4. Wychowawca czuwa nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu przez dzieci podczas zajęć. Komputery są tak ustawione, aby wychowawca mógł na bieżąco monitorować treści oglądane przez dzieci i młodzież.
5. Wychowankowie korzystają z profilu „Gość” na komputerach uniemożliwiający samodzielne instalowanie oprogramowania bez zgody administratora – wychowawcy.
6. W sytuacji korzystania z prywatnych urządzeń wychowawca ma obowiązek kontroli treści oglądanych bądź udostępnianych przez podopiecznych.
7. Internet udostępniany w formie WI-FI jest zabezpieczony hasłem.
8. Korzystanie z Internetu odbywa się z poszanowaniem praw autorskich.

§ 22

1. Dzieci biorą udział w zajęciach szkoleniowych dot. bezpiecznego korzystania
z Internetu.
2. Wychowawcy przy zakupie gier oraz ich udostępnianiu kierują się oznaczeniem PEGI.
3. Na terenie placówek obowiązuje zakaz stosowania jakichkolwiek form przemocy w tym cyber-przemocy.
§ 23

1. Personel ma obowiązek natychmiastowego reagowania na różnego typu niepokojące sygnały dot. korzystania z urządzeń mobilnych i komputerów stacjonarnych przez dzieci i młodzież.
2. Wychowawca odpowiedzialny za Internet w swojej Filii Centrum zapewnia, by na wszystkich komputerach na terenie placówki z dostępem do Internetu było zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie antywirusowe przez wyznaczonego pracownika placówki na bieżąco.
3. Wyznaczony pracownik placówki przynajmniej raz w miesiącu sprawdza, czy na komputerach z dostępem do Internetu nie znajdują się niebezpieczne treści.
4. Informacje o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik Centrum przekazuje pedagogowi, dyrektorowi. Pedagog/wychowawca przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat bezpieczeństwa w Internecie. Jeżeli w wyniku rozmowy pedagog/ wychowawca uzyska informację, że dziecko jest krzywdzone, podejmuje działania opisane w rozdziale III niniejszej Polityki.

Rozdział VIII

Monitoring stosowania Polityki

§ 24

1. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji niniejszej Polityki Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem jest pedagog Centrum lub inna osoba wskazana przez dyrektora.
2. Osoba odpowiedzialna przeprowadza wśród pracowników Centrum, raz na rok, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 3 do niniejszej Polityki.
3. W ankiecie pracownicy Centrum mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać jej naruszenia.
4. Osoba odpowiedzialna za monitorowanie Polityki dokonuje opracowania wyników ankiety i sporządza raport z monitorowania, który następnie przekazuje dyrektorowi placówki i Zespołowi Merytorycznemu Centrum.
5. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dyrektor Centrum w porozumieniu z Zespołem Merytorycznym, wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom placówki nowe brzmienie Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Rozdział IX

Przepisy końcowe

§ 25

1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla pracowników, przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną lub poprzez rozesłanie jej w formie papierowej do wszystkich placówek Centrum Rozwoju i Aktywności Dzieci i Młodzieży we Wrocławiu.
3. Rodzice/opiekunowie wychowanków placówki zapoznani są z Polityką poprzez przekazane informacje na zebraniu dla rodziców, udostępnienie na stronie internetowej Stowarzyszenia.
4. Pracownicy Centrum, rodzice/opiekunowie mogą zgłaszać swoje sugestie dotyczące zapisów w dokumencie Polityki do dyrektora Centrum lub osoby odpowiedzialnej za monitorowanie realizacji w Centrum Polityki Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem. 

Dokument zatwierdzony przez Zarząd Stowarzyszenia Pomocy ISKIERKA
Dokument zatwierdzony przez Dyrektora Centrum